Emigreren is een grote verandering in je leven: je laat alles los. Je werk (misschien), huis, omgeving, land, familie en vrienden.
Het kost tijd om vrienden te maken en om van echte vriendschap te spreken. Vrienden maken in een andere cultuur is ook anders dan in je eigen land.
In dit artikel leg ik uit hoe het mij vergaan is de afgelopen drie jaar wat vriendschappen betreft. Hopelijk helpt het je bij jouw emigratieproces. Natuurlijk is elke situatie anders, maar er zijn vast een paar constanten die in het algemeen gelden voor emigratie.
Het schrijven van dit artikel was tevens een mooie terugblik op de afgelopen drie jaar hier. Dus bij deze een wat meer persoonlijk artikel voor alle abonnees. Bedankt voor jullie interesse en steun al die tijd.
Je Vrienden en Kennissen in Nederland
Op je afscheidsfeest merkte je het al: sommige mensen kwamen niet opdagen en zeiden nog niet eens af en mensen van wie je het niet verwachtte maakten afscheidskado’s en gingen je uitzwaaien.
Sommige mensen zijn niet zo goed in het onderhouden van lange-afstandsrelaties, en dat kan lastig zijn als je emigreert. Wederkerigheid is immers belangrijk in een relatie. Aan de andere kant, bij sommige vrienden weet je: ik hoor niets maar het zit goed.
In het begin heb je het misschien druk met je aanpassen aan een nieuwe cultuur en je leven opbouwen, vooral als je kinderen hebt. Maar na een tijdje, dan kun je je vrienden soms flink missen.
Het gaat een beetje op en neer merk ik; met sommige vriendinnen heb ik in bepaalde periodes nauw contact. Je kunt heel goed op elkaar afgestemd zijn, ondanks de afstand.
No Man’s Land & Eenzaamheid
Na een tijdje kom je in een soort no man’s land: je hebt je vrienden achtergelaten maar hebt nog geen echte nieuwe vrienden.
Dat was bij mij het geval na een aantal maanden: we waren met wat homeschoolende ouders naar een strand gegaan en ik praatte met de andere moeders, Aussies. Zij misten hun familie vooral. Ik kon mijn tranen niet meer tegenhouden, want ik miste twee van mijn vriendinnen. Ik had namelijk bijna niets meer van ze gehoord; de tijd vliegt niet alleen als je emigreert maar ook bij het thuisfront.
Mensen die achterblijven realiseren zich misschien niet dat je ze mist en het contact nodig hebt. Ze zien de mooie foto’s en denken dat je jezelf wel redt.
Dan is het zaak om erover te praten en uit te leggen dat je ze mist, dat ze belangrijk voor je zijn en dat je een berichtje of telefoontje heel erg fijn vindt.
Ik heb dit ook van andere vriendinnen die geemigreerd zijn gehoord: van sommige mensen hoor je gewoon niets meer. Daar moet je mee omgaan.
Ik ken ook wel vrouwen die hier eenzaam zijn: ze missen hun familie en vrienden. Een aantal is teruggegaan, een aantal is helemaal opgebloeid. Het kan een tijd duren, je nieuwe leven opbouwen.

Filter
De vriendschappen en contacten in Nederland filteren zich; wie blijven over nadat je een tijdje weg bent?
Het hangt er ook een beetje vanaf waar je naartoe emigreert: als je in Europa blijft dan kunnen je vrienden makkelijk langskomen. En jij kan ook wat makkelijker naar Nederland, want het is ook belangrijk dat jij je best voor ze doet natuurlijk.
Het helpt ook als je actief bent via een blog of social media: dan houd je het een beetje warm. Je laat wat van je horen en mensen kunnen reageren. Het is misschien niet hetzelfde als samenzijn, maar je maakt even contact met elkaar.
Nicaragua is wat lastiger; het is een lange reis met een overstap, naar een onbekend land dat geheel onterecht als ‘gevaarlijk’ te boek staat.
Er zitten veel Noord-Amerikanen in Nicaragua: vanuit de States of Canada ben je zo in Nicaragua, maar vanuit Europa lastiger. Deels om die reden is het wat lastiger om als Europeaan te wortelen in dit land.
De vrienden die je uiteindelijk overhoudt waardeer je des te meer: dat zit wel goed. En soms neemt iemand opeens weer contact met je op, of iemand blijkt je te volgen op social media en je wist het niet.

Je Nieuwe Vrienden in je Nieuwe Thuisland
In het begin is iedereen je vriend, je wordt overal uitgenodigd. Hier in San Juan del Sur bruiste het: er waren zoveel mensen hun thuisland ontvlucht tijdens Covid.
Er is een tweedeling: de oude garde expats en de Covid expats. De oude garde is over het algemeen gevaccineerd en begrijpt de term ‘Covid-vluchteling’ niet. De nieuwe garde is pro cash geld, pro rauwe melk en grassfed steak, into goud/zilver/crypto, anti vaccin enz.
We hadden allemaal wel een trauma opgelopen door Covid; sommige mensen waren halsoverkop uit Canada vertrokken. Snel alles verkocht, voordat ze de grens misschien niet meer over konden.
Dus dat schepte wel een band. San Juan del Sur is echter een dorp: je leert elkaar soms wat beter kennen dan je misschien wilt. Je hoort alles van elkaar, ook dingen die natuurlijk helemaal niet waar zijn. Toch vind ik het dorpsleven fijn.
Imiddels zijn veel mensen ook alweer vertrokken: emigreren is heftig, niet iedereen houdt het vol. En zeker niet in een land als Nicaragua, dat echt wel beperkingen kent.
Als je in een (gated) community woont dan zijn er soms vergaderingen of ‘pot luck’ avonden: in sommige communities is sprake van een hechte gemeenschap. Je maakt dan vrienden in je community, je buren bijvoorbeeld.
Je hebt wel vrienden nodig: voor de gezelligheid, om te delen, maar ook om elkaar te helpen en te steunen.

Selectieproces in Je Nieuwe Thuisland
Na een jaartje ken je de mensen in de gemeenschap wel; dit hangt ook af van je eigen vaardigheden en activiteiten. Maar je komt ze ook overal tegen dus dat scheelt. Als je een boodschap doet in de supermarkt dan ben je veel tijd kwijt omdat je altijd wel bekenden tegenkomt.
Imiddels weet je wel wie je vrienden zijn en wie niet: ook hier zijn narcisten, mensen die je niet kunt vertrouwen etc. Maar je leert ook nog wel nieuwe mensen kennen.
Het kost al met al veel energie om de nieuwe vriendschappen op te bouwen.
Het hangt ook af van je persoonlijkheid en wat je onder vriendschap verstaat: wil je gewoon mensen om je heen, uit eten/feestjes/activiteiten, een vrien(dinn)enclub, of diepe gesprekken met een vriend of vriendin?
Ik merk dat ik steeds minder behoefte heb aan activiteiten met anderen; een paar vriendinnen, wat activiteiten voor de kinderen, af en toe iets sociaals - meer dan genoeg voor mij.




Amerikanen en Canadezen
Om heel eerlijk te zijn: ik heb over het algemeen niet zoveel met Canadezen en Noord-Amerikanen. Ik heb het geprobeerd, maar ik merk steeds dat ik het een verademing vind om met Europeanen om te gaan. Ze kijken je rustig aan, denken goed na voordat ze iets zeggen en wat ze zeggen menen ze over het algemeen ook echt.
Ik heb wel een paar Canadese/Amerikaanse vriendinnen. Ik ken nog meer fijne Noord-Amerikanen natuurlijk en ik houd ook gewoon van mensen ook al zijn het mijn vrienden niet. Dus ook al zeggen ze om de haverklap ‘Awesome!!’, ‘What’s up buddy!!’ en ‘Hey bud!!’ en denk ik soms, waar gaat dit over - dat betekent niet dat ik ze niet kan waarderen.
Amerikanen menen het niet perse als ze zeggen: ‘Laten we snel afspreken’ of ‘Ik hou van je’. Ik denk dan, wat betekent ‘I love you’ als je dat al tegen iemand zegt die je nog niet eens aardig vindt? Waarom zeg je het dan; zeg gewoon niets dan. Dit is echter heel normaal voor Amerikanen, ze bedoelen er niets slechts mee.
Nederlanders zeggen niet dat ze met je af willen spreken als ze het niet willen. Ze vertonen wel aangepast gedrag natuurlijk en maken een praatje met je ook al hebben ze er geen zin in. Maar ze gaan niet zo ver om te zeggen dat ze van je houden, jou er geweldig uit vinden zien en met je af willen spreken als ze het niet menen.
Amerikanen vinden Nederlanders op hun beurt misschien saai en stug, dat kan ik me ook voorstellen.
Ik heb geleerd dat het een kwestie van cultuurverschil is: je kunt het mensen niet aanrekenen. Het is even zoeken maar je vindt de mensen wel bij wie je oprechtheid ervaart.
Nederlandse Vrienden in Je Nieuwe Thuisland
De eerste twee jaar had ik er niet zo’n behoefte aan, andere Nederlanders opzoeken. Ik ging bijna niet met ze om. Ik snapte het niet: je gaat emigreren, en dan wil je de hele tijd met andere Nederlanders zijn.
Ik dacht, waarom zoeken ze elkaar de hele tijd op? Er blijkt ook een Nederlandse Facebook en Whatsapp groep voor Nicaragua te zijn. Daar kwam ik pas dit jaar achter.
Ik was helemaal klaar met Nederland, na Covid. Ik wilde helemaal niet terug. Maar nu na drie jaar wel, en ik ga ook weer terug - voor vakantie, om vrienden en familie te zien.
Ik merk de laatste maanden dat ik heel graag omga net Nederlanders: je bgrijpt elkaar zo goed. Je hebt meteen een fijn gesprek. Ik wist niet dat de taal en cultuur zo’n grote rol spelen. Dus als ik nu Nederlanders tegenkom dan vind ik het leuk.
Ik heb ook contact met de mensen die ik leer kennen via Your Plan B (Plan B Nicaragua). Dat gaat via consulten, de Telegramgroep Jouw Plan B, of we spreken hier af. Vaak houden we contact en worden het toch een soort vrienden.
Er was eens een voetbaluitzending in een cafe, georganiseerd door Marc, de Nederlandse makelaar met wie ik samenwerk. Ik dacht: ik haat voetbal en dit soort bijeenkomsten, maar laat ik eens gaan. Je kon meteen zien dat er Nederlanders in het cafe waren: allemaal mensen die bloedserieus keken en rustig waren. Later werd het natuurlijk wel gezellig. Zo anders dan Amerikanen die vaak te hard en teveel praten.
Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg: aan die uitdrukking had ik vroeger een hekel - nu kan ik het waarderen. Doe inderdaad maar gewoon normaal.

Snow Birds & PT’ers
Er zijn ook heel wat ‘snow birds’: mensen die overwinteren in Nicaragua, meestal uit Noord-Amerika. Pensionado’s, maar ook wel jongere mensen. Ze komen in de periode November - Maart, het hoogseizoen.
Veel expats gaan in de zomer (dat wordt hier de winter genoemd) weg. Dus je vrienden zijn er vaak een deel van het jaar niet. Sommige mensen reizen ook constant: digital nomads, perpetual travelers, rondreizende gezinnen.
Dat maakt het opbouwen van vriendschappen soms lastig: mensen komen en gaan.

Vriendschappen met Locals
Het is lastig om vriendschappen op te bouwen met Nicaraguanen als je de taal niet vloeiend spreekt.
Nicaraguanen zijn vrolijk en sociaal; het contact verloopt makkelijk. Ik heb wel een aantal goede contacten, met wederzijdse waardering en respect. Mensen met wie ik nu al een paar jaar samenwerk/omga.
Vriendschap is lastig omdat er een cultuurkloof is; je staat zo anders in het leven. Er zijn wel mensen die een relatie krijgen met een Nicaraguaan(se): dan raak je dieper geworteld in de cultuur.
Je bent een buitenlander: je hebt vaak meer kansen gehad, meer onderwijs genoten, meer geld, meer mogelijkheden en een ander perspectief. Sommige mensen willen daarvan profiteren (Nicaraguanen maar je mede-expats ook). Toch bouw je in de loop der jaren relaties op met Nicaraguanen die je goed kunt vertrouwen en die je zeer waardeert.
Nu zijn er wel Managuanen, mensen uit de hoofdstad die ook wel in San Juan del Sur wonen. Zij zijn modern en meer internationaal georienteerd. Maar goed het zijn net Westerlingen dus dat telt niet helemaal mee.

Kinderen of Niet
Vrienden maken gaat makkelijker als je kinderen hebt; je ontmoet de ouders op school en bij activiteiten.
Als je online werkt en geen collega’s hebt, en ook geen kinderen of partner, dan kan het eenzaam worden. Dat was ook een van de redenen dat ik de Red Tent cirkels organiseerde: vrouwen hebben er behoefte aan om elkaar te leren kennen. De vrouwen die naar de cirkels kwamen hadden geen zin om steeds in de stad hangen en uit te gaan. Ze waren op zoek naar een oprecht contact met andere vrouwen en verdieping.
Misschien dat het Nederlandse netwerk van pas kan komt als je geen kinderen hebt en vrienden wilt maken. Of je gaat sporten, zoals surfen, pickleball spelen, paardrijden of hiken bijvoorbeeld.
Conclusie
Hopelijk heb je door het lezen van dit artikel een beeld gekregen hoe het je kan vergaan als je emigreert en kun je er je voordeel mee doen.
Iedereen is uniek: jij gaat jouw avontuur op je eigen manier aan. Heb vertrouwen: het komt goed, hoe dan ook.
Als je meer wilt weten over emigreren naar Nicaragua dan kun je een consult met mij boeken.
Je kunt ook contact opnemen als je advies wilt over het structureren van je vermogen in relatie tot emigreren, verblijfsvergunningen, belastingverlaging. Ik verwijs je dan door naar mijn collega’s die je uitstekend verder kunnen helpen.
Kom erbij in de Telegramgroep Jouw Plan B, waar je al je vragen kunt stellen over emigratie en gerelateerde vragen. Leden, beheerders en ik zijn actief in de groep.
De website van Plan B Nicaragua wordt bijgewerkt en wordt binnenkort doorgeleid naar het nieuwe Your Plan B.
Laat me weten wat je van dit artikel vindt, door een like of comment te geven. Dank je wel!
Warme groeten uit het land van water en vulkanen, waar de apen brullen en de planten heersen.
Saludos
Usha
Jouw Plan B
👉Consult Nicaragua: ushauppal@protonmail.com
👉Consult B.V., Internationaal Belastingen, Trust, LCC, S.A., Verblijfsvergunningen,
🌐Bezoek de website
🔔Volg Plan B op Facebook, Instagram en Youtube
✅Join het Telegram kanaal Jouw Plan B
Usha Uppal
⭐Boek een Energetisch Consult
🌐Bezoek de website
🔔Volg me op Facebook, Instagram en Youtube
✅Volg mijn andere blog